Większość z Nas nie wykorzystuje w pełni potencjału głębokiego oddechu. Zamiast czerpać energię i zasilać baterię od wewnątrz, rozpraszamy proces oddechowy stresogennymi czynnikami życia, będąc w ciągłym napięciu i gotowości. Jak prawidłowo oddychać?
Tak jak bierzemy wdech i dajemy czas na jego wypuszczenie, tak też powinna zostać zachowana równowaga pomiędzy aktywnością a odpoczynkiem.
Oddech to bezwarunkowa czynność, którą kieruje nasz autonomiczny układ nerwowy.
Wraz z postępem technologii i wzrastającą tendencją społeczeństwa do siedzącego trybu życia, mięśnie oddechowe zatracają swoją funkcjonalność, sztywnieją.
Również permanentny stres przekłada się na zblokowanie naszego oddechu i ograniczanie go tylko do przestrzeni szczytów płuc. Wszelkie traumy które niosą Nasze ciała, również objawiają się problemami na poziomie oddychania. Nie wspominając już o wątpliwej jakości powietrza, która Nas otacza i ogranicza poziom Naszego dotlenienia organizmu.
U osób, z którymi współracuję, dostrzegam wiele zablokowanych emocji w ciele.
Żyjemy w czasach, gdzie zakładanie sztywnej maski niezniszczalności jest narzędziem przetrwania i aprobaty. Nie musi tak być! Najwyższym stopniem odwagi jest zdjęcie maski i ukazanie się w całej swojej prawdzie i z każdą swoją emocją, bez ich tłumienia.
Wraz z praktyką zgłębiania oddechu jakby stopniowo uwalniają się emocje, a wraz z nimi nadmiernie napięta zbroja mięśniowa się roztapia, maski zostają zrzucane.
Często dostrzegam blokadę na poziomie przepony, jakby klatka piersiowa nie potrafiła korespondować z jamą brzuszną. Przepona, która powinna być elastyczna, bardziej przypomina betonową ścianę, oddzielającą te dwie przestrzenie od siebie.
Następuje jakby podzielenie się ciała na kawałki, pewnego rodzaju dezintegracja i pojawia się brak możliwości odczuwania sygnałów z niego płynących.
Tak długo jak czujemy połączenie z ciałem, tak też jesteśmy uważni na wszelkie symptomy jakie wysyła. Częste migrenowe bóle głowy, bóle w dolnym odcinku pleców, permanentna sztywność karku, bóle brzucha, kłucie w klatce piersiowej itp., wszystkie te sygnały próbują nas poinformować, że gdzieś doszło do przeciążenia. To pewna informacja, że gdzieś tkanki nie są wystarczająco dotlenione.
Zatem jak poprawić jakość oddechu? Jak zwiększyć wydolność oddechową? Jak uwolnić traumy zakodowane w ciele?
Jak zwiększyć wydolność oddechową? Jak prawidłowo oddychać?
Najważniejszym działaniem jakie można podjąć w tym celu jest obudzenie świadomości i spojrzenie na jakość swojego oddechu. Kierowanie uwagi w ciągu dnia, tak często jak tylko to możliwe na oddech jest już dużym krokiem. Już sama myśl skierowana w tym kierunku zwiększa naszą uważność i daje więcej dbałości o jakość oddechu.
Kolejnym działaniem, jakie można podjąć, aby poprawić kondycję układu oddechowego jest tak zwany aerobowy lub dynamiczny wysiłek fizyczny. Są to wszelkiego rodzaju aktywności fizyczne np. marsz, bieganie, pływanie, jazda rowerem, taniec, sztuki walki, trekking, w których dochodzi do przyspieszenia i pogłębienia oddechu.
Regularnie uprawiany sport zwiększa pojemność płuc, a z tym większy obszar jest natleniony i na większym obszarze dochodzi do wymiany gazowej. W efekcie tego do krwi dociera więcej tlenu i wydolność oddechowa zwiększa się.
Wysiłek fizyczny pozytywnie wpływa także na pracę serca i układu krążenia, a także na pracę mięśni oddechowych, co dodatkowo poprawia wydolność oddechową.
Istotnym czynnikiem jest kontrola masy ciała, gdyż nadmiar tkanki tłuszczowej utrudnia pracę układu oddechowego, a także zmniejsza objętość klatki piersiowej i płuc.
Również ćwiczenia oddechowe świetnie się sprawdzą w podniesieniu poziomu wydolności płuc.
Szczególnie istotne w czasach, gdzie panuje pandemia Covid-19, istotnym jest by mieć narzędzia użyte do poprawy jakości oddechu, by po przechorowaniu wesprzeć płuca ćwiczeniami i odzyskać satysfakcjonującą jakość oddechu.
Technika oddechowa – oddech torem dolnym- uwalnianie napięć
Usiądź wygodnie w siadzie skrzyżnym lub na krześle, obierając stabilnie całe stopy na podłodze. Możesz również się położyć z ugiętymi nogami. Połóż obie dłonie poniżej linii pępka, na podbrzuszu. Zacznij skupiać się na swym oddechu, rozluźnij ciało, pozwól tkankom opadać, nie walcz z grawitacją. Weż wdech przez nos, wyobrażając sobie jak wdychasz energię, następnie poprowadź ją głęboko do brzucha, tak by zwiększył się delikatnie jego obwód, a Twe dłonie uniosły i oddaliły od siebie. Wyobraź sobie jak wokół kręgosłupa w odcinku lędźwiowym opleciony jest balon, w Twoim ulubionym kolorze. Wraz z wprowadzanym powietrzem przez nos, wypełnia się on równomiernie, w każdym kierunku i nasyca Cię energią, odżywia tkanki, tworzy więcej przestrzeni.
Wraz z wydechem balon kurczy się i powietrze wydychane jest przez usta z całym zalegającym w ciele stresem, napięciem, negatywnymi myślami. Dbaj o to by wydłużać możliwie fazę wdechu, jak i wydechu. Bądź obecna/y w tej chwili. Obserwuj i odczuwaj. Pozwól sobie na uwalnianie emocji, które się pojawiają.
Jaki oddech, takie życie…
Oddech możemy obserwować, kontrolować i świadomie przemieniać.
Głęboki, świadomy oddech jest drogą prowadzącą do naszej istoty, najgłębszych zakamarków istnienia.Jest potężnym narzędziem łączącym umysł z ciałem. Jest kluczem do otwierania emocji. Czy jest szybki, szarpany, chaotyczny, sztywny, płytki, krótki?
Czy może głęboki, miękki, lekki, delikatny, długi, ciepły, wspierający?
Już teraz możesz go przemienić.
Zatem, pooddychajmy…
